Το ψυχολογικό μυθιστόρημα με τίτλο «Φ» (εκδόσεις Σμίλη) του ψυχολόγου – συγγραφέα Γεώργιου Φραγκάκη είναι το πρώτο ελληνικό μυθιστόρημα βασισμένο στην Προσωποκεντρική θεραπευτική προσέγγιση. Με τις εμπειρίες του ως επαγγελματίας ψυχικής υγείας, συναρμολόγησε ένα ψυχοθεραπευτικό ταξίδι που ξεκινάει απ’ το σημείο που ο καθένας μας αντίκρισε τον εαυτό του στο «τώρα» με τη μορφή τού «τότε». Με αυτό το σκεπτικό, το «Φ» απεικονίζει την «ισότιμη» συνάντηση του «ενήλικου» εαυτού με το «παιδί» που ήταν κάποτε και την ανάγκη τους να ενωθούν ξανά σε ένα συμβολικό «γράμμα».
Το «Φ» είναι ένα ταξίδι ζωής με προορισμό την ανακάλυψη του αληθινού μας εαυτού. Όσοι δεν έχουν κάνει αυτό το ταξίδι είναι σαν να μην ταξίδεψαν ποτέ, ακόμα κι αν έχουν γυρίσει όλον τον πλανήτη. Ο πρωταγωνιστής του βιβλίου θα βρει το κουράγιο να πραγματοποιήσει αυτήν τη διαδρομή όταν θα βρεθεί στα πρόθυρα του θανάτου. Μόνο τότε θα αποκτήσει το θάρρος, αφού παλέψει με τις ενοχές και τις φρεναπάτες που τον στοίχειωναν, να βυθιστεί στα έγκατα του είναι του, να τυλιχτεί στις ρίζες της αλήθειας του και μέσα από το δικό τους φως να αντικρίσει κατάματα το δέντρο της ζωής του.
Η Υπόθεση
Ο Φίλιππος βρίσκεται σε κώμα ύστερα από μια απόπειρα αυτοκτονίας μέσω της οποίας προσπάθησε να ξεφύγει από το παρελθόν του, τις σκέψεις του, τα τραύματά του και από ένα μέλλον που στα μάτια του φάνταζε ζοφερό και αβάσταχτο. Ο αναγνώστης καταλαμβάνει μια θέση στο μυαλό του και μαζί με εκείνον παρακολουθεί τον αγώνα που διεξάγει για να ορθωθεί μπροστά στους εφιάλτες του. Με μεγάλο ρίσκο, τόλμη και δέος θα ταξιδέψει στο σκοτεινό του παρελθόν, στις Ερινύες που τον καταδίωκαν και στις ερμηνείες που τον στοίχειωναν. Θα συναντήσει νοερά όσους έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη ζωή του, θα αναγνωρίσει το λησμονημένο παιδί που είχε θάψει μέσα του στο πρόσωπο του Φοίβου και θα έρθει αντιμέτωπος, χάρη στην παρέμβαση μιας παράξενης γυναικείας παρουσίας, της Όλγας, με τη «συνειδητότητα» της ύπαρξής του, η οποία θα τον οριοθετήσει, θα τον στηρίξει, θα τον αφυπνίσει και μ’ ένα ιδιαίτερο τρόπο θα τον ενθαρρύνει να αγωνιστεί για αυτοπραγμάτωση και αυτοδικαίωση.
Τρεις χαρακτήρες για να αποδώσουν τρία διαφορετικά πρόσωπα του ίδιου ατόμου, τα οποία μέσα από ένα συναρπαστικό οδοιπορικό γεμάτο ένταση, οδύνη και αγωνία, έρχονται αντιμέτωποι με τα μεγάλα τους αδιέξοδα. Ταυτόχρονα και μια ελεγεία για τις απεριόριστες δυνατότητες του ανθρώπου και τις ιδιότητες που μπορεί να επιστρατεύσει, ακόμα και στο έσχατο σκαλοπάτι της απελπισίας, ώστε να αποτινάξει τα γρανάζια που τον καθηλώνουν σε ένα αφόρητο και επαναλαμβανόμενο μοτίβο ζωής.
